Luxembourgeois modifier

Étymologie modifier

Du verbe buddelen (« creuser, fouiller ») avec le préfixe verbal an-.

Verbe modifier

Infinitif abuddelen
Verbe auxiliaire hunn
Participe passé agebuddelt
Indicatif
Présent ech buddelen an
du buddels an
hien, si, hatt buddelt an
mir buddelen an
dir buddelt an
si buddelen an
Passé
composé
ech hunn agebuddelt
du hues agebuddelt
hien, si, hatt huet agebuddelt
mir hunn agebuddelt
dir hutt agebuddelt
si hunn agebuddelt
Prétérit verbe sans prétérit Plus-que-parfait ech hat agebuddelt
du has agebuddelt
hien, si, hatt hat agebuddelt
mir haten agebuddelt
dir hat agebuddelt
si haten agebuddelt
Futur I ech wäert abuddelen
du wäerts abuddelen
hien, si, hatt wäert abuddelen
mir wäerten abuddelen
dir wäert abuddelen
si wäerten abuddelen
Futur II ech wäert agebuddelt hunn
du wäerts agebuddelt hunn
hien / si, hatt wäert agebuddelt hunn
mir wäerten agebuddelt hunn
dir wäert agebuddelt hunn
si wäerten agebuddelt hunn
Conditionnel
Conditionnel
présent
ech géif abuddelen
du géifs abuddelen
hien, si, hatt géif abuddelen
mir géifen abuddelen
dir géift abuddelen
si géifen abuddelen
Conditionnel
passé
ech hätt agebuddelt
du häss agebuddelt
hien, si, hatt hätt agebuddelt
mir hätten agebuddelt
dir hätt agebuddelt
si hätten agebuddelt
Impératif
buddel an!
buddelt an!

abuddele(n) \Prononciation ?\ transitif

  1. Enfouir, enterrer.
    • Ären Hond huet seng Schank schonn nees an eisem Gaart agebuddelt. : Votre chien a encore une fois enterré son os dans notre jardin.

Notes modifier

La forme de ce mot avec n final est utilisée lorsque le mot qui suit débute soit par une voyelle, soit par les consonnes d, h, n, t ou z (règle « de l’Eifel »), sinon « abuddele » est utilisé.

Synonymes modifier