adober
Ancien français modifier
Verbe modifier
adober \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)
- Variante de adouber.
Références modifier
- Frédéric Godefroy, Dictionnaire de l’ancienne langue française et de tous ses dialectes du IXe au XVe siècle, édition de F. Vieweg, Paris, 1881–1902 → consulter cet ouvrage (adouber)
Breton modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
adober \aˈdoː.bɛr\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale adcʼhra-
- Refaire.
- Pa skriverezer ur pennad evit kas d’ur mouler hag a lakaio adober al labour war e vekanikoù-eñ, ez eo fur, evit ma ne vo ket a fazioù, chom hep kregiñ gant ur ger pa ne zeuer ket a-benn da beurechuiñ ar ger-se war al linenn. — (Frañsez Kervella, Brezhoneg lakaet da zanvez-studi, in Al Liamm, no 168, janvier-février 1975, page 49)
- Quand on tape un article pour l’envoyer à l’imprimeur qui fera refaire le travail sur ses propres machines, il est sage, pour qu’il n’y ait pas trop de fautes, de ne pas commencer un mot lorsque l’on ne peut pas terminer ce mot sur la ligne.
- Pa skriverezer ur pennad evit kas d’ur mouler hag a lakaio adober al labour war e vekanikoù-eñ, ez eo fur, evit ma ne vo ket a fazioù, chom hep kregiñ gant ur ger pa ne zeuer ket a-benn da beurechuiñ ar ger-se war al linenn. — (Frañsez Kervella, Brezhoneg lakaet da zanvez-studi, in Al Liamm, no 168, janvier-février 1975, page 49)
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 21b
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 1145a