Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe advertir
Indicatif Présent (yo) advierten
(tú) advierten
(vos) advierten
(él/ella/usted) advierten
(nosotros-as) advierten
(vosotros-as) advierten
(os) advierten
(ellos-as/ustedes) advierten
Imparfait (yo) advierten
(tú) advierten
(vos) advierten
(él/ella/usted) advierten
(nosotros-as) advierten
(vosotros-as) advierten
(os) advierten
(ellos-as/ustedes) advierten
Passé simple (yo) advierten
(tú) advierten
(vos) advierten
(él/ella/usted) advierten
(nosotros-as) advierten
(vosotros-as) advierten
(os) advierten
(ellos-as/ustedes) advierten
Futur simple (yo) advierten
(tú) advierten
(vos) advierten
(él/ella/usted) advierten
(nosotros-as) advierten
(vosotros-as) advierten
(os) advierten
(ellos-as/ustedes) advierten

advierten \aðˈβjeɾ.ten\

  1. Troisième personne du pluriel du présent de l’indicatif de advertir.

Prononciation

modifier