Latin modifier

Étymologie modifier

Participe passé adjectivé, puis substantivé, de advoco (« appeler à soi, convoquer, faire venir »).

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif advocatus advocată advocatum advocatī advocatae advocată
Vocatif advocate advocată advocatum advocatī advocatae advocată
Accusatif advocatum advocatăm advocatum advocatōs advocatās advocată
Génitif advocatī advocatae advocatī advocatōrŭm advocatārŭm advocatōrŭm
Datif advocatō advocatae advocatō advocatīs advocatīs advocatīs
Ablatif advocatō advocatā advocatō advocatīs advocatīs advocatīs

advocatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Convoqué, invoqué, appelé comme conseil ou comme défenseur.
    • non desiderat fortitudo advocatam iracundiam — (Cicéron. Tusc. 4, 23)
      le courage n'a pas besoin d'appeler la colère à son secours.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif advocatus advocatī
Vocatif advocate advocatī
Accusatif advocatum advocatōs
Génitif advocatī advocatōrum
Datif advocatō advocatīs
Ablatif advocatō advocatīs

advocatus masculin

  1. Avocat, défenseur.
  2. Avoué.
  3. (Sens figuré) Conseiller, moniteur, intendant.

Synonymes modifier

Références modifier