Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de anima (« air, souffle, âme »), avec le suffixe -alis.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif animalis animalis animale animales animales animalia
Vocatif animalis animalis animale animales animales animalia
Accusatif animalem animalem animale animales animales animalia
Génitif animalis animalis animalis animalium animalium animalium
Datif animali animali animali animalibus animalibus animalibus
Ablatif animali animali animali animalibus animalibus animalibus

animalis \Prononciation ?\

  1. Aérien, d’air.
    • simplex est natura animantis, ut vel terrena vel ignea vel animalis vel umida — (Cicéron. N. D. 3, 14, 34)
    • naturam esse quattuor omnia gignentium corporum ... terrena et humida ... reliquae duae partes, una ignea, altera animalis — (Cicéron. Tusc. 1, 17, 40)
  2. Animé, vivant, animal.
    • hostia animalis.
      victime dont la vie est offerte à Dieu.
    • genus animale.
      le genre animal.

Apparentés étymologiques modifier

Forme de nom commun modifier

animalis \a̯.ni̯.maː.lis\

  1. Génitif singulier de animal.

Références modifier