antarius
Latin modifier
Étymologie modifier
- Dérivé du grec ancien ἀνταίρω, antaírô (« élever »).
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | antarius | antariă | antarium | antariī | antariae | antariă |
Vocatif | antarie | antariă | antarium | antariī | antariae | antariă |
Accusatif | antarium | antariăm | antarium | antariōs | antariās | antariă |
Génitif | antariī | antariae | antariī | antariōrŭm | antariārŭm | antariōrŭm |
Datif | antariō | antariae | antariō | antariīs | antariīs | antariīs |
Ablatif | antariō | antariā | antariō | antariīs | antariīs | antariīs |
antarius \Prononciation ?\
- Élévateur, qui sert à lever.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références modifier
- « antarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « antarius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage