apologeticum
Latin modifier
Étymologie modifier
- Neutre du grec ancien ἀπολογητικός, apologêtikós (« défensif »).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | apologeticum | apologetica |
| Vocatif | apologeticum | apologetica |
| Accusatif | apologeticum | apologetica |
| Génitif | apologeticī | apologeticōrum |
| Datif | apologeticō | apologeticīs |
| Ablatif | apologeticō | apologeticīs |
apologeticum \Prononciation ?\ neutre
- Apologie, apologétique.
- Commentaria dicta, quasi cum mente. Sunt enim interpretationes, ut commenta iuris, coninienta Evangelii. Apologeticum est excusatio, in quo solent quidam accusantibus respondere. In defensione enim aut negatione sola positum est; et est nomen Graecum. Panegyricum est licentiosum et lasciviosum genus dicendi in laudibus regum, in cuius conpositione homines multis mendaciis adulantur. Quod malum a Graecis exortum est, quorum levitas instructa dicendi facultate et copia incredibili multas mendaciorum nebulas suscitavit. — (Isidore de Séville, Etymologiarum libri XX, 6, 8, 6-7)
- Commentaria dicta, quasi cum mente. Sunt enim interpretationes, ut commenta iuris, coninienta Evangelii. Apologeticum est excusatio, in quo solent quidam accusantibus respondere. In defensione enim aut negatione sola positum est; et est nomen Graecum. Panegyricum est licentiosum et lasciviosum genus dicendi in laudibus regum, in cuius conpositione homines multis mendaciis adulantur. Quod malum a Graecis exortum est, quorum levitas instructa dicendi facultate et copia incredibili multas mendaciorum nebulas suscitavit. — (Isidore de Séville, Etymologiarum libri XX, 6, 8, 6-7)
Synonymes modifier
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- « apologeticum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage