| Voir la conjugaison du verbe arromar
|
| Indicatif
|
Présent
|
(yo) arromabais
|
| (tú) arromabais
|
| (vos) arromabais
|
| (él/ella/usted) arromabais
|
| (nosotros-as) arromabais
|
| (vosotros-as) arromabais
|
| (os) arromabais
|
| (ellos-as/ustedes) arromabais
|
| Imparfait
|
(yo) arromabais
|
| (tú) arromabais
|
| (vos) arromabais
|
| (él/ella/usted) arromabais
|
| (nosotros-as) arromabais
|
| (vosotros-as) arromabais
|
| (os) arromabais
|
| (ellos-as/ustedes) arromabais
|
| Passé simple
|
(yo) arromabais
|
| (tú) arromabais
|
| (vos) arromabais
|
| (él/ella/usted) arromabais
|
| (nosotros-as) arromabais
|
| (vosotros-as) arromabais
|
| (os) arromabais
|
| (ellos-as/ustedes) arromabais
|
| Futur simple
|
(yo) arromabais
|
| (tú) arromabais
|
| (vos) arromabais
|
| (él/ella/usted) arromabais
|
| (nosotros-as) arromabais
|
| (vosotros-as) arromabais
|
| (os) arromabais
|
| (ellos-as/ustedes) arromabais
|
arromabais \a.roˈma.βais\
- Deuxième personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif de arromar.
