Voir la conjugaison du verbe arromar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) arromaréis
|
(tú) arromaréis
|
(vos) arromaréis
|
(él/ella/usted) arromaréis
|
(nosotros-as) arromaréis
|
(vosotros-as) arromaréis
|
(os) arromaréis
|
(ellos-as/ustedes) arromaréis
|
Imparfait
|
(yo) arromaréis
|
(tú) arromaréis
|
(vos) arromaréis
|
(él/ella/usted) arromaréis
|
(nosotros-as) arromaréis
|
(vosotros-as) arromaréis
|
(os) arromaréis
|
(ellos-as/ustedes) arromaréis
|
Passé simple
|
(yo) arromaréis
|
(tú) arromaréis
|
(vos) arromaréis
|
(él/ella/usted) arromaréis
|
(nosotros-as) arromaréis
|
(vosotros-as) arromaréis
|
(os) arromaréis
|
(ellos-as/ustedes) arromaréis
|
Futur simple
|
(yo) arromaréis
|
(tú) arromaréis
|
(vos) arromaréis
|
(él/ella/usted) arromaréis
|
(nosotros-as) arromaréis
|
(vosotros-as) arromaréis
|
(os) arromaréis
|
(ellos-as/ustedes) arromaréis
|
arromaréis \a.ro.maˈɾeis\
- Deuxième personne du pluriel du futur de l’indicatif de arromar.