Voir aussi : articulás

Français modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe articuler
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
tu articulas
Futur simple

articulas \aʁ.ti.ky.la\

  1. Deuxième personne du singulier du passé simple du verbe articuler.

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe articular
Indicatif Présent (yo) articulas
(tú) articulas
(vos) articulas
(él/ella/usted) articulas
(nosotros-as) articulas
(vosotros-as) articulas
(os) articulas
(ellos-as/ustedes) articulas
Imparfait (yo) articulas
(tú) articulas
(vos) articulas
(él/ella/usted) articulas
(nosotros-as) articulas
(vosotros-as) articulas
(os) articulas
(ellos-as/ustedes) articulas
Passé simple (yo) articulas
(tú) articulas
(vos) articulas
(él/ella/usted) articulas
(nosotros-as) articulas
(vosotros-as) articulas
(os) articulas
(ellos-as/ustedes) articulas
Futur simple (yo) articulas
(tú) articulas
(vos) articulas
(él/ella/usted) articulas
(nosotros-as) articulas
(vosotros-as) articulas
(os) articulas
(ellos-as/ustedes) articulas

articulas \aɾ.tiˈku.las\

  1. Deuxième personne du singulier () du présent de l’indicatif de articular.

Prononciation modifier

Portugais modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe articular
Indicatif Présent
tu articulas
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

articulas \ɐɾ.ti.ˈku.lɐʃ\ (Lisbonne) \aɾ.tʃi.ˈku.ləs\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de articular.