asantiñ
: asantin
Breton modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
asantiñ \aˈsãntĩ\ transitif (voir la conjugaison), base verbale asant-
- Accepter, assentir.
- “Asantiñ a ran,” eme Cʼhaovan. — (Roparz Hemon, Gaovan hag an Den Gwer, eil emb. Levrioù Skol al Louarn (An Here), 1988, page 42)
- “J’accepte (Accepter je fais),” dit Gauvain.
- “Asantiñ a ran,” eme Cʼhaovan. — (Roparz Hemon, Gaovan hag an Den Gwer, eil emb. Levrioù Skol al Louarn (An Here), 1988, page 42)
Variantes modifier