Voir la conjugaison du verbe asustar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) asustaréis
|
(tú) asustaréis
|
(vos) asustaréis
|
(él/ella/usted) asustaréis
|
(nosotros-as) asustaréis
|
(vosotros-as) asustaréis
|
(os) asustaréis
|
(ellos-as/ustedes) asustaréis
|
Imparfait
|
(yo) asustaréis
|
(tú) asustaréis
|
(vos) asustaréis
|
(él/ella/usted) asustaréis
|
(nosotros-as) asustaréis
|
(vosotros-as) asustaréis
|
(os) asustaréis
|
(ellos-as/ustedes) asustaréis
|
Passé simple
|
(yo) asustaréis
|
(tú) asustaréis
|
(vos) asustaréis
|
(él/ella/usted) asustaréis
|
(nosotros-as) asustaréis
|
(vosotros-as) asustaréis
|
(os) asustaréis
|
(ellos-as/ustedes) asustaréis
|
Futur simple
|
(yo) asustaréis
|
(tú) asustaréis
|
(vos) asustaréis
|
(él/ella/usted) asustaréis
|
(nosotros-as) asustaréis
|
(vosotros-as) asustaréis
|
(os) asustaréis
|
(ellos-as/ustedes) asustaréis
|
asustaréis \a.sus.taˈɾeis\
- Deuxième personne du pluriel du futur de l’indicatif de asustar.