Tchèque modifier

Étymologie modifier

Déformation expressive de buclatý de même sens issu de l’onomatopée buch (« boum, enfler, exploser ») avec l’influence de bacit (« battre, faire boum »).

Adjectif modifier

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif

baculatý baculatá baculaté
vocatif

baculatý baculatá baculaté
accusatif

baculatého baculatý baculatou baculaté
génitif

baculatého baculaté baculatého
locatif

baculatém baculaté baculatém
datif

baculatému baculaté baculatému
instrumental

baculatým baculatou baculatým
pluriel nominatif

baculatí baculaté baculatá
vocatif

baculatí baculaté baculatá
accusatif

baculaté baculatá
génitif

baculatých
locatif

baculatých
datif

baculatým
instrumental

baculatými

baculatý \bat͡sulatiː\ (comparatif : baculatější, superlatif : nejbaculatější)

  1. Potelé.
    • Baculaté dítě.
      Enfant potelé.

Synonymes modifier

Antonymes modifier

Références modifier