Français modifier

Forme d’adjectif modifier

Singulier Pluriel
Masculin barbu
\baʁ.by\

barbus
\baʁ.by\
Féminin barbue
\baʁ.by\
barbues
\baʁ.by\

barbus \baʁ.by\

  1. Masculin pluriel de barbu.

Forme de nom commun modifier

Singulier Pluriel
barbu barbus
\baʁ.by\

barbus \baʁ.by\ masculin

  1. Pluriel de barbu.

Prononciation modifier

Homophones modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi modifier

Gallo modifier

Forme d’adjectif modifier

Singulier Pluriel
Masculin barbu
\Prononciation ?\

barbus
\Prononciation ?\
Féminin barbue
\Prononciation ?\
barbues
\Prononciation ?\

barbus \Prononciation ?\ masculin (graphie ABCD)

  1. Masculin pluriel de barbu.

Forme de nom commun modifier

Singulier Pluriel
barbu barbus
\Prononciation ?\

barbus \Prononciation ?\ masculin (graphie ABCD)

  1. Pluriel de barbu.

Références modifier

  • Régis Auffray, Le Petit Matao, Rue des Scribes, 2007, 1000 pages, ISBN 978-2-90606464-5, page 105

Latin modifier

Étymologie modifier

De barba car le poisson a quatre barbillons, deux aux coins de la bouche et deux au bout du museau.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif barbus barbī
Vocatif barbe barbī
Accusatif barbum barbōs
Génitif barbī barbōrum
Datif barbō barbīs
Ablatif barbō barbīs

barbus \Prononciation ?\ masculin

  1. Barbeau.
    • tuque per obliqui fauces vexate Saravi,
      qua bis terna fremunt scopulosis ostia pilis,
      cum defluxisti famae maioris in amnem,
      liberior laxos exerces, barbe, natatus.
      — (Ausone, Mosella)
      Et toi, longtemps ballotté dans les gorges de l’oblique Saravus, où bouillonnent les bouches frémissantes de six piles de pierre, quand tu glisses, ô Barbeau, dans de plus nobles ondes, plus libre en ton essor, tu nages au large. — (traduction)

Références modifier