begenn
Breton modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | begenn | begennoù |
Adoucissante | vegenn | vegennoù |
Durcissante | pegenn | pegennoù |
begenn \ˈbeːɡɛn\ féminin
- Pointe, extrémité.
- Élite, crème, ce qu’il y a de meilleur.
- Brudetocʼh a se e vefe cʼhoazh hor stal, ken darempredet koulskoude, evel ma welit, gant ar vegenn eus tud Pariz. — (Yeun ar Gow, Morian ar Gontez, in Kontadennoù Kernev - Levrenn 2, Al Liamm, 1998, page 37)
- Notre établissement serait encore plus réputé, tellement fréquenté cependant, comme vous voyez, par l’élite des Parisiens.
- Brudetocʼh a se e vefe cʼhoazh hor stal, ken darempredet koulskoude, evel ma welit, gant ar vegenn eus tud Pariz. — (Yeun ar Gow, Morian ar Gontez, in Kontadennoù Kernev - Levrenn 2, Al Liamm, 1998, page 37)