Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

betuttelen \Prononciation ?\ transitif

Présent Prétérit
ik betuttel betuttelde
jij betuttelt
hij, zij, het betuttelt
wij betuttelen betuttelden
jullie betuttelen
zij betuttelen
u betuttelt betuttelde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben betuttelend betutteld
  1. Régenter, maintenir en tutelle.

Synonymes

modifier


Prononciation

modifier