beunruhig
Forme de verbe
modifierbeunruhig \bəˈʔʊnˌʁuːɪç\, \bəˈʔʊnˌʁuːɪk\
- Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de beunruhigen.
Prononciation
modifier- Berlin : écouter « beunruhig [bəˈʔʊnˌʁuːɪk] »
- Berlin : écouter « beunruhig [bəˈʔʊnˌʁuːɪç] »