beunruhigst
Forme de verbe
modifierbeunruhigst \bəˈʔʊnˌʁuːɪçst\, \bəˈʔʊnˌʁuːɪkst\
- Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de beunruhigen.
Prononciation
modifier- Berlin : écouter « beunruhigst [bəˈʔʊnˌʁuːɪkst] »
- Berlin : écouter « beunruhigst [bəˈʔʊnˌʁuːɪçst] »