Breton modifier

Forme de verbe modifier

Mutation Forme
Non muté bezecʼh
Adoucissante vezecʼh
Mixte vezecʼh

bezecʼh \ˈbeː.zɛx\

  1. Deuxième personne du pluriel de la forme d'habitude du passé de l’indicatif du verbe bezañ, « être ».
    • Lakaet e vezecʼh da azezañ war ur gador-vrecʼh brañsigellet ha troiellek, a bigne hag a ziskenne hervez ho ment. — (Youenn Drezen, Skol-louarn Veig Trebern, I, Al Liamm, 1972, page 119.)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)