Allemand modifier

Forme de verbe modifier

bindend \ˈbɪndn̩t\

  1. Participe présent de binden.

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

→ voir binden

Adjectif modifier

Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée bindend bindender bindendst
Forme déclinée bindende bindendere bindendste  
Forme partitive bindends bindenders

bindend

  1. Contraignant, obligatoire.
    • slechts de euro is bindend : seul l’euro a valeur de référence.
    • wederzijds bindend contract : contrat synallagmatique.
    • een bindende offerte : une offre ferme.
    • een bindend advies : un avis impératif.
    • slechts de Franse tekst is bindend : seul le texte français fera foi.

Synonymes modifier

dwingend, definitief, geldig, imperatief, verbindend, verplicht, verplichtend

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,1 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]