Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe bonificar
Subjonctif Présent que (yo) bonificáramos
que (tú) bonificáramos
que (vos) bonificáramos
que (él/ella/usted) bonificáramos
que (nosotros-as) bonificáramos
que (vosotros-as) bonificáramos
que (os) bonificáramos
(ellos-as/ustedes) bonificáramos
Imparfait (en -ra) que (yo) bonificáramos
que (tú) bonificáramos
que (vos) bonificáramos
que (él/ella/usted) bonificáramos
que (nosotros-as) bonificáramos
que (vosotros-as) bonificáramos
que (os) bonificáramos
(ellos-as/ustedes) bonificáramos
Imparfait (en -se) que (yo) bonificáramos
que (tú) bonificáramos
que (vos) bonificáramos
que (él/ella/usted) bonificáramos
que (nosotros-as) bonificáramos
que (vosotros-as) bonificáramos
que (os) bonificáramos
(ellos-as/ustedes) bonificáramos
Futur que (yo) bonificáramos
que (tú) bonificáramos
que (vos) bonificáramos
que (él/ella/usted) bonificáramos
que (nosotros-as) bonificáramos
que (vosotros-as) bonificáramos
que (os) bonificáramos
(ellos-as/ustedes) bonificáramos

bonificáramos \bo.ni.fiˈka.ɾa.mos\

  1. Première personne du pluriel de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de bonificar.

Prononciation

modifier