brander
Français modifier
Étymologie modifier
- De brand.
Verbe modifier
brander \bʁɑ̃.de\ transitif 1er groupe (voir la conjugaison)
- (Suisse) Faire brûler dans une futaille un papier soufré.
- (Anglicisme) (Marketing) Personnaliser aux couleurs d’une marque déposée.
- pourquoi s’obstiner à brander et simlocker les smartphones, même pour les offres sans engagement ? — (http://www.phonandroid.com/orange-refuse-tout-accord-ditinerance-4g-avec-free-mobile.html)
Apparentés étymologiques modifier
Traductions modifier
Prononciation modifier
- Somain (France) : écouter « brander [Prononciation ?] »
Anagrammes modifier
→ Modifier la liste d’anagrammes
Références modifier
- Jean Humbert, Nouveau glossaire genevois, 1852, ouvrage auquel du texte a été emprunté.
Ancien français modifier
Étymologie modifier
- Voir brant (« lame, épée »).
Verbe modifier
brander \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)
Dérivés modifier
- brande (flamme)
Références modifier
- Frédéric Godefroy, Dictionnaire de l’ancienne langue française et de tous ses dialectes du IXe au XVe siècle, édition de F. Vieweg, Paris, 1881–1902 → consulter cet ouvrage
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nom | brander | branders |
Diminutif | brandertje | brandertjes |
brander \Prononciation ?\ masculin
- Brûleur.
- Distillateur.
- (Soudage) Chalumeau.
- (Informatique) Graveur.
Dérivés modifier
Synonymes modifier
brûleur
distillateur
chalumeau
graveur
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,2 % des Flamands,
- 99,7 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « brander [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]