brezhonegadur
Breton modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de brezhonegañ (« parler breton »), avec le suffixe -adur.
Nom commun modifier
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | brezhonegadur | brezhonegadurioù |
| Adoucissante | vrezhonegadur | vrezhonegadurioù |
| Durcissante | prezhonegadur | prezhonegadurioù |
brezhonegadur \ˌbre.zɔ̃.ne.ˈɡɑː.dyr\ masculin
- (Linguistique) Bretonnisme.
- E-touez kêrioù Breizh-Izel, ez eo Douarnenez unan eus ar re ma’z eo chomet ar brezhoneg yezh ar pemdez an diwezhatañ, hag ur bern brezhonegadurioù a vez klevet e galleg an dud, hiziv cʼhoazh. — (Kant bro, kant giz, in #brezhoneg, no 2, mars-avril 2014, page 11)
- Parmi les villes de Basse-Bretagne, Douarnenez est l’une de celles où le breton est resté la langue quotidienne le plus tard, et on entend beaucoup de bretonnismes dans le français des gens, aujourd’hui encore.
- E-touez kêrioù Breizh-Izel, ez eo Douarnenez unan eus ar re ma’z eo chomet ar brezhoneg yezh ar pemdez an diwezhatañ, hag ur bern brezhonegadurioù a vez klevet e galleg an dud, hiziv cʼhoazh. — (Kant bro, kant giz, in #brezhoneg, no 2, mars-avril 2014, page 11)
Apparentés étymologiques modifier
Notes modifier
- Ne pas confondre avec brezhonekadur.
Références modifier
- Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 184b