bruin
Ancien français modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
bruin *\Prononciation ?\ masculin
Synonymes modifier
Références modifier
- Frédéric Godefroy, Dictionnaire de l’ancienne langue française et de tous ses dialectes du IXe au XVe siècle, édition de F. Vieweg, Paris, 1881–1902 → consulter cet ouvrage
Afrikaans modifier
Étymologie modifier
- Du néerlandais bruin.
Adjectif modifier
bruin
- Brun.
Prononciation modifier
- Afrique du Sud (Johannesbourg) : écouter « bruin [Prononciation ?] »
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Du français brun.
Adjectif modifier
bruin \bɾʌjn\
- Brun, marron.
een bruine huid.
- une peau brune, bronzée.
bruin brood.
- du pain bis.
bruine fles.
- bouteille ambrée.
een bruine divan.
- un divan marron.
Nom commun modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nom | bruin | bruinen |
Diminutif | bruintje | bruintjes |
bruin \Prononciation ?\ neutre
- (Couleur) Brun.
- Cheval brun.
Forme de verbe modifier
bruin \Prononciation ?\
- Première personne du singulier du présent de bruinen.
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,2 % des Flamands,
- 99,3 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- Pays-Bas : écouter « bruin [bɾʌjn] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « bruin [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]