cʼhoarzhin

(Redirigé depuis c’hoarzhin)

Étymologie

modifier
Dérivé de cʼhoarzh, avec le suffixe -in.
Du moyen breton huerzin[1][2].
À comparer avec les verbes chwerthin en gallois, wherthyn en cornique (sens identique).

cʼhoarzhin \ˈxwar.zĩn\ intransitif-transitif (voir la conjugaison), base verbale cʼhoarzh-

  1. Rire.
    • O klevet ar rimadelloù-se, paotred ar Republik ne raent nemet cʼhoarzhin. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 73)
      En entendant ces fadaises, les Républicains ne faisaient que rire.

Dérivés

modifier

Références

modifier
  1. Jehan LagadeucCatholicon, Tréguier, 1499
  2. Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 162a

Forme de verbe

modifier

cʼhoarzhin \ˈxwar.zĩn\

  1. Première personne du singulier du futur de l’indicatif du verbe cʼhoarzhin.