Français modifier

Étymologie modifier

Du latin cidaris.

Nom commun modifier

cidaris \si.da.ʁis\ féminin

  1. (Antiquité) Sorte de turban persan, que les rois particulièrement portaient, distinct de la tiare.

Traductions modifier

Références modifier

Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien κίδαρις, kídaris.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif cidaris cidarēs
Vocatif cidaris cidarēs
Accusatif cidarem cidarēs
Génitif cidaris cidarum
Datif cidarī cidaribus
Ablatif cidarĕ cidaribus

cidaris \Prononciation ?\ féminin

  1. Cidaris, couvre-chef des rois de Perse.
    • cidarim Persae vocabant regium capitis insigne. — (Curt. 3, 3, 19)
  2. Couronne des princes d’Israël.
    • haec dicit Dominus Deus aufer cidarim tolle coronam nonne haec est quae humilem sublevavit et sublimem humiliavit. — (Ezechiel, 21:26)
      Voici ce que dit le Seigneur Dieu : Otez-lui la tiare, ôtez-lui la couronne. N’est-ce pas cette couronne qui a élevé les petits et humilié les grands ?
  3. Mitre des prêtres d’Israël.
    • et dixit ponite cidarim mundam super caput eius et posuerunt cidarim mundam super caput eius et induerunt eum vestibus et angelus Domini stabat. — (Zacharias, 3:5)
      Il ajouta : Mettez-lui sur la tête une tiare éclatante. Et ils lui mirent sur la tête une tiare éclatante, et le revêtirent de vêtements précieux. Cependant l’ange du Seigneur se tenait debout. — (traduction Louis-Isaac Lemaistre de Sacy)

Variantes modifier

Références modifier