Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien κλῆρος, klêros.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif clerus clerī
Vocatif clere clerī
Accusatif clerum clerōs
Génitif clerī clerōrum
Datif clerō clerīs
Ablatif clerō clerīs

clerus \Prononciation ?\ masculin

  1. (Religion) Clergé, ordre clérical.

Dérivés modifier

Références modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin clerus.

Nom commun modifier

clerus \Prononciation ?\ masculin

  1. Clergé, cléricature.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 85,3 % des Flamands,
  • 51,1 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]