Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe concertar
Subjonctif Présent que (yo) concertare
que (tú) concertare
que (vos) concertare
que (él/ella/usted) concertare
que (nosotros-as) concertare
que (vosotros-as) concertare
que (os) concertare
(ellos-as/ustedes) concertare
Imparfait (en -ra) que (yo) concertare
que (tú) concertare
que (vos) concertare
que (él/ella/usted) concertare
que (nosotros-as) concertare
que (vosotros-as) concertare
que (os) concertare
(ellos-as/ustedes) concertare
Imparfait (en -se) que (yo) concertare
que (tú) concertare
que (vos) concertare
que (él/ella/usted) concertare
que (nosotros-as) concertare
que (vosotros-as) concertare
que (os) concertare
(ellos-as/ustedes) concertare
Futur que (yo) concertare
que (tú) concertare
que (vos) concertare
que (él/ella/usted) concertare
que (nosotros-as) concertare
que (vosotros-as) concertare
que (os) concertare
(ellos-as/ustedes) concertare

concertare \kon.θeɾˈta.ɾe\

  1. Première personne du singulier du futur du subjonctif de concertar.
  2. Troisième personne du singulier du futur du subjonctif de concertar.

Prononciation modifier

Italien modifier

Étymologie modifier

Du latin concertāre[1].

Verbe modifier

concertare \konʧerˈtare\ 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. Se mettre d’accord.
    • Abbiamo concertato una bella passeggiata.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. (Musique) Concerter, jouer de concert.

Dérivés modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Références modifier

  1. « concertare », dans Treccani, Dictionnaire, encyclopédie et thésaurus italien en ligne → consulter cet ouvrage

Latin modifier

Forme de verbe modifier

concertare \Prononciation ?\

  1. Infinitif présent de concerto.

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.