Voir la conjugaison du verbe conjeturar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) conjeturasteis
|
(tú) conjeturasteis
|
(vos) conjeturasteis
|
(él/ella/usted) conjeturasteis
|
(nosotros-as) conjeturasteis
|
(vosotros-as) conjeturasteis
|
(os) conjeturasteis
|
(ellos-as/ustedes) conjeturasteis
|
Imparfait
|
(yo) conjeturasteis
|
(tú) conjeturasteis
|
(vos) conjeturasteis
|
(él/ella/usted) conjeturasteis
|
(nosotros-as) conjeturasteis
|
(vosotros-as) conjeturasteis
|
(os) conjeturasteis
|
(ellos-as/ustedes) conjeturasteis
|
Passé simple
|
(yo) conjeturasteis
|
(tú) conjeturasteis
|
(vos) conjeturasteis
|
(él/ella/usted) conjeturasteis
|
(nosotros-as) conjeturasteis
|
(vosotros-as) conjeturasteis
|
(os) conjeturasteis
|
(ellos-as/ustedes) conjeturasteis
|
Futur simple
|
(yo) conjeturasteis
|
(tú) conjeturasteis
|
(vos) conjeturasteis
|
(él/ella/usted) conjeturasteis
|
(nosotros-as) conjeturasteis
|
(vosotros-as) conjeturasteis
|
(os) conjeturasteis
|
(ellos-as/ustedes) conjeturasteis
|
conjeturasteis \koŋ.xe.tuˈɾas.teis\
- Deuxième personne du pluriel du passé simple de l’indicatif de conjeturar.