Voir la conjugaison du verbe conjeturar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) conjeturen
|
que (tú) conjeturen
|
que (vos) conjeturen
|
que (él/ella/usted) conjeturen
|
que (nosotros-as) conjeturen
|
que (vosotros-as) conjeturen
|
que (os) conjeturen
|
(ellos-as/ustedes) conjeturen
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) conjeturen
|
que (tú) conjeturen
|
que (vos) conjeturen
|
que (él/ella/usted) conjeturen
|
que (nosotros-as) conjeturen
|
que (vosotros-as) conjeturen
|
que (os) conjeturen
|
(ellos-as/ustedes) conjeturen
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) conjeturen
|
que (tú) conjeturen
|
que (vos) conjeturen
|
que (él/ella/usted) conjeturen
|
que (nosotros-as) conjeturen
|
que (vosotros-as) conjeturen
|
que (os) conjeturen
|
(ellos-as/ustedes) conjeturen
|
Futur
|
que (yo) conjeturen
|
que (tú) conjeturen
|
que (vos) conjeturen
|
que (él/ella/usted) conjeturen
|
que (nosotros-as) conjeturen
|
que (vosotros-as) conjeturen
|
que (os) conjeturen
|
(ellos-as/ustedes) conjeturen
|
Impératif
|
Présent
|
(tú) conjeturen
|
(vos) conjeturen
|
(usted) conjeturen
|
(nosotros-as) conjeturen
|
(vosotros-as) conjeturen
|
(os) conjeturen
|
(ustedes) conjeturen
|
conjeturen \koŋ.xeˈtu.ɾen\
- Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de conjeturar.
- Troisième personne du pluriel de l’impératif de conjeturar.