Voir aussi : connotás

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe connoter
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
tu connotas
Futur simple

connotas \ko.nɔ.ta\

  1. Deuxième personne du singulier du passé simple du verbe connoter.

Anagrammes

modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe connotar
Indicatif Présent (yo) connotas
(tú) connotas
(vos) connotas
(él/ella/usted) connotas
(nosotros-as) connotas
(vosotros-as) connotas
(os) connotas
(ellos-as/ustedes) connotas
Imparfait (yo) connotas
(tú) connotas
(vos) connotas
(él/ella/usted) connotas
(nosotros-as) connotas
(vosotros-as) connotas
(os) connotas
(ellos-as/ustedes) connotas
Passé simple (yo) connotas
(tú) connotas
(vos) connotas
(él/ella/usted) connotas
(nosotros-as) connotas
(vosotros-as) connotas
(os) connotas
(ellos-as/ustedes) connotas
Futur simple (yo) connotas
(tú) connotas
(vos) connotas
(él/ella/usted) connotas
(nosotros-as) connotas
(vosotros-as) connotas
(os) connotas
(ellos-as/ustedes) connotas

connotas \konˈno.tas\

  1. Deuxième personne du singulier () du présent de l’indicatif de connotar.

Prononciation

modifier