| Voir la conjugaison du verbe consolar
|
| Indicatif
|
Présent
|
(yo) consolabas
|
| (tú) consolabas
|
| (vos) consolabas
|
| (él/ella/usted) consolabas
|
| (nosotros-as) consolabas
|
| (vosotros-as) consolabas
|
| (os) consolabas
|
| (ellos-as/ustedes) consolabas
|
| Imparfait
|
(yo) consolabas
|
| (tú) consolabas
|
| (vos) consolabas
|
| (él/ella/usted) consolabas
|
| (nosotros-as) consolabas
|
| (vosotros-as) consolabas
|
| (os) consolabas
|
| (ellos-as/ustedes) consolabas
|
| Passé simple
|
(yo) consolabas
|
| (tú) consolabas
|
| (vos) consolabas
|
| (él/ella/usted) consolabas
|
| (nosotros-as) consolabas
|
| (vosotros-as) consolabas
|
| (os) consolabas
|
| (ellos-as/ustedes) consolabas
|
| Futur simple
|
(yo) consolabas
|
| (tú) consolabas
|
| (vos) consolabas
|
| (él/ella/usted) consolabas
|
| (nosotros-as) consolabas
|
| (vosotros-as) consolabas
|
| (os) consolabas
|
| (ellos-as/ustedes) consolabas
|
consolabas \kon.soˈla.βas\
- Deuxième personne du singulier (tú) de l’imparfait de l’indicatif de consolar.
