Voir aussi : contestó

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe contestar
Indicatif Présent (yo) contesto
(tú) contesto
(vos) contesto
(él/ella/usted) contesto
(nosotros-as) contesto
(vosotros-as) contesto
(os) contesto
(ellos-as/ustedes) contesto
Imparfait (yo) contesto
(tú) contesto
(vos) contesto
(él/ella/usted) contesto
(nosotros-as) contesto
(vosotros-as) contesto
(os) contesto
(ellos-as/ustedes) contesto
Passé simple (yo) contesto
(tú) contesto
(vos) contesto
(él/ella/usted) contesto
(nosotros-as) contesto
(vosotros-as) contesto
(os) contesto
(ellos-as/ustedes) contesto
Futur simple (yo) contesto
(tú) contesto
(vos) contesto
(él/ella/usted) contesto
(nosotros-as) contesto
(vosotros-as) contesto
(os) contesto
(ellos-as/ustedes) contesto

contesto \konˈtes.to\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de contestar.

Prononciation modifier

Italien modifier

Étymologie modifier

Du latin contextus.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
contesto
\kon.ˈtɛ.sto\
contesti
\kon.ˈtɛ.sti\

contesto \kon.ˈtɛ.sto\ masculin

  1. Contexte.

Dérivés modifier

Composés modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe contestare
Indicatif Présent (io) contesto
Imparfait
Passé simple
Futur simple

contesto \kon.ˈtɛ.sto\

  1. Première personne du singulier de l’indicatif présent du verbe contestare.

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • contesto sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)