Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe contingenter
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
il/elle/on contingenta
Futur simple

contingenta \kɔ̃.tɛ̃.ʒɑ̃.ta\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple du verbe contingenter.

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe contingentar
Indicatif Présent (yo) contingenta
(tú) contingenta
(vos) contingenta
(él/ella/usted) contingenta
(nosotros-as) contingenta
(vosotros-as) contingenta
(os) contingenta
(ellos-as/ustedes) contingenta
Imparfait (yo) contingenta
(tú) contingenta
(vos) contingenta
(él/ella/usted) contingenta
(nosotros-as) contingenta
(vosotros-as) contingenta
(os) contingenta
(ellos-as/ustedes) contingenta
Passé simple (yo) contingenta
(tú) contingenta
(vos) contingenta
(él/ella/usted) contingenta
(nosotros-as) contingenta
(vosotros-as) contingenta
(os) contingenta
(ellos-as/ustedes) contingenta
Futur simple (yo) contingenta
(tú) contingenta
(vos) contingenta
(él/ella/usted) contingenta
(nosotros-as) contingenta
(vosotros-as) contingenta
(os) contingenta
(ellos-as/ustedes) contingenta
Impératif Présent (tú) contingenta
(vos) contingenta
(usted) contingenta
(nosotros-as) contingenta
(vosotros-as) contingenta
(os) contingenta
(ustedes) contingenta

contingenta \kon.tiŋˈxen.ta\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de contingentar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de de contingentar.

Prononciation

modifier