creperen
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Du latin crepare.
Verbe modifier
creperen intransitif
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | crepeer | crepeerde |
jij | crepeert | |
hij, zij, het | crepeert | |
wij | creperen | crepeerden |
jullie | creperen | |
zij | creperen | |
u | crepeert | crepeerde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | creperend | gecrepeerd |
Anciennes orthographes modifier
Synonymes modifier
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 96,1 % des Flamands,
- 97,0 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
- (Région à préciser) : écouter « creperen [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]