Espagnol modifier

Étymologie modifier

Déverbal de derrochar.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
derroche derroches

derroche \deˈro.t͡ʃe\ masculin

  1. Gaspillage.

Synonymes modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe derrochar
Subjonctif Présent que (yo) derroche
que (tú) derroche
que (vos) derroche
que (él/ella/usted) derroche
que (nosotros-as) derroche
que (vosotros-as) derroche
que (os) derroche
(ellos-as/ustedes) derroche
Imparfait (en -ra) que (yo) derroche
que (tú) derroche
que (vos) derroche
que (él/ella/usted) derroche
que (nosotros-as) derroche
que (vosotros-as) derroche
que (os) derroche
(ellos-as/ustedes) derroche
Imparfait (en -se) que (yo) derroche
que (tú) derroche
que (vos) derroche
que (él/ella/usted) derroche
que (nosotros-as) derroche
que (vosotros-as) derroche
que (os) derroche
(ellos-as/ustedes) derroche
Futur que (yo) derroche
que (tú) derroche
que (vos) derroche
que (él/ella/usted) derroche
que (nosotros-as) derroche
que (vosotros-as) derroche
que (os) derroche
(ellos-as/ustedes) derroche
Impératif Présent (tú) derroche
(vos) derroche
(usted) derroche
(nosotros-as) derroche
(vosotros-as) derroche
(os) derroche
(ustedes) derroche

derroche \deˈro.t͡ʃe\

  1. Première personne du singulier du présent du subjonctif de derrochar.
  2. Troisième personne du singulier du présent du subjonctif de derrochar.
  3. Troisième personne du singulier de l’impératif de derrochar.

Prononciation modifier