dezrann
Breton modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | dezrann | dezrannoù |
| Adoucissante | zezrann | zezrannoù |
| Durcissante | tezrann | tezrannoù |
dezrann \ˈdez.rãn\ masculin
- Analyse (intellectuelle).
- ENGELS eo a respont en anv MARX e-barzh e Anti-Dühring : kefridiezh istorek ar broleteriezh a vez deveret war-eeun eus dezrann ar cʼhevala dre heñvelekaat a-grenn an dislavar bourcʼhizelezh/proleteriezh ouzh dislavar-diazez ar gevalaouriezh etre nerzhoù-kendercʼhañ ha keñverioù-kenderc’hañ. — (S.A.D.E.D. : Trizekvet prantad kendaelañ bloaziek (11), in Emsav, no 99, mars 1975)
- C’est ENGELS qui répond au nom de MARX dans son Anti-Dühring : la mission historique du prolétariat dérive directement de l’analyse du capital en identifiant complètement la contradiction bourgeoisie/prolétariat avec la contradiction fondamentale du capitalisme entre forces de production et directions de production.
- ENGELS eo a respont en anv MARX e-barzh e Anti-Dühring : kefridiezh istorek ar broleteriezh a vez deveret war-eeun eus dezrann ar cʼhevala dre heñvelekaat a-grenn an dislavar bourcʼhizelezh/proleteriezh ouzh dislavar-diazez ar gevalaouriezh etre nerzhoù-kendercʼhañ ha keñverioù-kenderc’hañ. — (S.A.D.E.D. : Trizekvet prantad kendaelañ bloaziek (11), in Emsav, no 99, mars 1975)
Synonymes modifier
Dérivés modifier
Forme de verbe modifier
dezrann \ˈdez.rãn\
- Troisième personne du singulier de l’indicatif présent du verbe dezrannañ.
- Deuxième personne du singulier de l’impératif du verbe dezrannañ.