Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du français dicter.

Verbe modifier

dicteren transitif

Présent Prétérit
ik dicteer dicteerde
jij dicteert
hij, zij, het dicteert
wij dicteren dicteerden
jullie dicteren
zij dicteren
u dicteert dicteerde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben dicterend gedicteerd
  1. Dicter.

Anciennes orthographes modifier

Dérivés modifier

Apparentés étymologiques modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,2 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]