Français modifier

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
dief diefs
\Prononciation ?\

dief \Prononciation ?\ masculin

  1. Variante de diève.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Références modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du vieux néerlandais thiof.

Nom commun modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom dief dieven
Diminutif diefje diefjes

dief \diːf\ masculin

  1. Voleur.

Dérivés modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 99,4 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

  • (Région à préciser) : écouter « dief [diːf] »

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Pennsilfaanisch modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif modifier

dief \Prononciation ?\

  1. Profond.

Voir aussi modifier