Voir la conjugaison du verbe dificultar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) dificultaré
|
(tú) dificultaré
|
(vos) dificultaré
|
(él/ella/usted) dificultaré
|
(nosotros-as) dificultaré
|
(vosotros-as) dificultaré
|
(os) dificultaré
|
(ellos-as/ustedes) dificultaré
|
Imparfait
|
(yo) dificultaré
|
(tú) dificultaré
|
(vos) dificultaré
|
(él/ella/usted) dificultaré
|
(nosotros-as) dificultaré
|
(vosotros-as) dificultaré
|
(os) dificultaré
|
(ellos-as/ustedes) dificultaré
|
Passé simple
|
(yo) dificultaré
|
(tú) dificultaré
|
(vos) dificultaré
|
(él/ella/usted) dificultaré
|
(nosotros-as) dificultaré
|
(vosotros-as) dificultaré
|
(os) dificultaré
|
(ellos-as/ustedes) dificultaré
|
Futur simple
|
(yo) dificultaré
|
(tú) dificultaré
|
(vos) dificultaré
|
(él/ella/usted) dificultaré
|
(nosotros-as) dificultaré
|
(vosotros-as) dificultaré
|
(os) dificultaré
|
(ellos-as/ustedes) dificultaré
|
dificultaré \di.fi.kul.taˈɾe\
- Première personne du singulier du futur de l’indicatif de dificultar.