diguruner
Breton modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | diguruner | digurunerioù |
Adoucissante | ziguruner | zigurunerioù |
Durcissante | tiguruner | tigurunerioù |
diguruner \diɡyˈrỹːnɛr\ masculin
- Paratonnerre.
- Ha bez’ ez eus un diguruner er c’hastell ? — (Roparz Hemon, Diamantoù Keroulaz, Al Liamm, 1964, page 124)
- Y a-t-il un paratonnerre dans le château ?
- Ha bez’ ez eus un diguruner er c’hastell ? — (Roparz Hemon, Diamantoù Keroulaz, Al Liamm, 1964, page 124)