Anglais modifier

Étymologie modifier

Du latin discus.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
discus
\Prononciation ?\
discuses
\Prononciation ?\

discus \Prononciation ?\

  1. Disque à lancer.
  2. (Sport) Lancer du disque.

Apparentés étymologiques modifier

Prononciation modifier


Paronymes modifier

Italien modifier

Forme de nom commun modifier

Singulier Pluriel
discu discus
\dis.ky\

discus \dis.ky\ féminin

  1. Pluriel de discu.

Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien δίσκος, dískos.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif discus discī
Vocatif disce discī
Accusatif discum discōs
Génitif discī discōrum
Datif discō discīs
Ablatif discō discīs

discus \Prononciation ?\ masculin

  1. Disque.
    1. Objets en forme de disque : plat, plateau, cadran, disque sonore (sorte de tam-tam).

Dérivés modifier

  • disceus (« météore en forme de disque »)
  • discifer (« qui porte un disque »)

Apparentés étymologiques modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin discus.

Nom commun modifier

discus masculin \Prononciation ?\

  1. Disque.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 91,5 % des Flamands,
  • 92,4 % des Néerlandais.


Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]