Étymologie

modifier
De doutnat (« fuser ») ; voir doutník et le français fusible.

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif doutnák doutnáky
Génitif doutnáku doutná
Datif doutnáku doutnákům
Accusatif doutnák doutnáky
Vocatif doutnáku doutnáky
Locatif doutnáku doutnácích
Instrumental doutnákem doutnáky

doutnák \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Mèche incendiaire, pour allumer un feu.
    • Zapálit doutnák, allumer la mèche.

Synonymes

modifier

Références

modifier