Latin modifier

Étymologie modifier

Neutre substantivé de duplus (« double »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif duplum dupla
Vocatif duplum dupla
Accusatif duplum dupla
Génitif duplī duplōrum
Datif duplō duplīs
Ablatif duplō duplīs

duplum \Prononciation ?\ neutre

  1. Double.

Références modifier