Étymologie

modifier
Apparenté au tchèque divý[1].

Adjectif

modifier
Nombre Cas Masculin
animé
Masculin
inanimé
Neutre Féminin
Singulier Nominatif dziwy dziwe dziwa
Vocatif
Accusatif dziwego dziwy dziwą
Génitif dziwego dziwej
Locatif dziwym
Datif dziwemu
Instrumental dziwym dziwą
Pluriel Nominatif dziwi dziwe
Vocatif
Accusatif dziwych
Génitif dziwych
Locatif
Datif dziwym
Instrumental dziwymi

dziwy \Prononciation ?\

  1. (Désuet) Variante de dziki.

Apparentés étymologiques

modifier

Références

modifier
  1. « dziwy », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927