echuas
Breton modifier
Forme de verbe modifier
echuas \ɛˈʃyːas\
- Troisième personne du singulier du passé défini de l’indicatif du verbe echuañ/echuiñ.
- Hag en doare diouganet gant ar bugel ecʼh echuas, e gwirionez, planedenn ar cʼhloareg kablus. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, page 25)
- Et, en vérité, la destinée du clerc coupable se termina de la façon prédite par l’enfant.
- Hag en doare diouganet gant ar bugel ecʼh echuas, e gwirionez, planedenn ar cʼhloareg kablus. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, page 25)