Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe encapotar
Subjonctif Présent que (yo) encapoten
que (tú) encapoten
que (vos) encapoten
que (él/ella/usted) encapoten
que (nosotros-as) encapoten
que (vosotros-as) encapoten
que (os) encapoten
(ellos-as/ustedes) encapoten
Imparfait (en -ra) que (yo) encapoten
que (tú) encapoten
que (vos) encapoten
que (él/ella/usted) encapoten
que (nosotros-as) encapoten
que (vosotros-as) encapoten
que (os) encapoten
(ellos-as/ustedes) encapoten
Imparfait (en -se) que (yo) encapoten
que (tú) encapoten
que (vos) encapoten
que (él/ella/usted) encapoten
que (nosotros-as) encapoten
que (vosotros-as) encapoten
que (os) encapoten
(ellos-as/ustedes) encapoten
Futur que (yo) encapoten
que (tú) encapoten
que (vos) encapoten
que (él/ella/usted) encapoten
que (nosotros-as) encapoten
que (vosotros-as) encapoten
que (os) encapoten
(ellos-as/ustedes) encapoten
Impératif Présent (tú) encapoten
(vos) encapoten
(usted) encapoten
(nosotros-as) encapoten
(vosotros-as) encapoten
(os) encapoten
(ustedes) encapoten

encapoten \eŋ.kaˈpo.ten\

  1. Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de encapotar.
  2. Troisième personne du pluriel de l’impératif de encapotar.

Prononciation

modifier