Breton modifier

Forme de nom commun modifier

Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
enebour enebourien enebourion

enebourien \ẽneˈburjɛn\ masculin

  1. Pluriel de enebour (« adversaire, ennemi, opposant »).
    • « Ya ! ya ! » emezi, « va enebourien a ranko paea kement o deus graet d’ in ! [...] ! » — (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, page 83)
      « Oui, oui ! » dit-elle, « mes ennemis devront payer tout ce qu’ils m’ont fait ! [...] ! »