eus he ferzh
Breton modifier
Forme de locution prépositive modifier
| Personne | Forme |
|---|---|
| 1re du sing. | eus ma ferzh |
| 2e du sing. | eus da berzh |
| 3e masc. du sing. | eus e berzh |
| 3e fém. du sing. | eus he ferzh |
| 1re du plur. | eus hor perzh |
| 2e du plur. | eus ho perzh |
| 3e du plur. | eus o ferzh |
| Impersonnel | eus ar perzh |
eus he ferzh \øz‿e ˈf̬ɛrs\
- Troisième personne du singulier féminin de la préposition a-berzh.
- Ann dra-ma a vije bet pecʼhed euz a berz eunn all, mes euz he ferz ne oa ket, abalamour ne rea nemed senti ouz Doue. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, page 414)
- Ceci eut été un péché de la part de quelqu’un d’autre, mais ce ne l’était pas de sa part, parce qu’elle ne faisait qu’obéir à Dieu.
- Ann dra-ma a vije bet pecʼhed euz a berz eunn all, mes euz he ferz ne oa ket, abalamour ne rea nemed senti ouz Doue. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, page 414)