fingeren
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Du latin fingere.
Verbe modifier
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | fingeer | fingeerde |
jij | fingeert | |
hij, zij, het | fingeert | |
wij | fingeren | fingeerden |
jullie | fingeren | |
zij | fingeren | |
u | fingeert | fingeerde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | fingerend | gefingeerd |
fingeren \Prononciation ?\ transitif
Synonymes modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 30,1 % des Flamands,
- 48,8 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « fingeren [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]